ABAYSIZLIK (abaysızlıq) is. Abaysız olma durumu. Rom. s. Starea de a fi abaysız. 1. Neatenţie, distragere. 2. İmprudenţă, nesocotinţă. 3. Naivitate, lipsă de experienţă.
Blog Right Sidebar
ABAYSIZ s. Dikkatsiz, dalgın, basiretsiz. “Bu şĭmdĭkĭn caşları ne kadar abaysızlar ay! …Bĭznĭñ de bĭr kartımız bar, oga da şu bu keregĭr degen şiy hiç bĭrewĭn aklına kelmiy.” – (Mehmet H. Vani Yurtsever – Kartman Caş Arasında). İhtiyatsız, tedbirsiz, düşüncesiz. Var. abaytsız. Saf, toy. “Bükreş, cennet köşesĭ, abaysız caşlarnı dogrı coldan saptırgan, memleketĭmĭznĭñ eñ balaban, […]
ABAYLILIK (abaylılıq) is. Abaylı olma durumu. Dikkatlilik, uyanıklık. İhtiyatlılık, tedbirlilik. Rom.. s. 1. Vigilenţă, trezie. 2. Precauţie, prudenţă.
ABAYLI s. Dikkatli, uyanık, basiretli. İhtiyatlı, tedbirli. Rom. adj. 1. Atent, treaz, vigilent. 2. Precaut, prudent.
ABAYLATMAK (abaylatmaq) ettir. f. Abaylamak hareketini yaptırmak. Rom. v. Forma factitivă a verbului abaylamak. 1. A-i atrage atenţia, a face să fie atent. 2. A face să-şi dea seama. 3. A face (pe cineva) să ia în consideraţie (ceva sau pe cineva).
ABAYLATMA, –UW is. Abaylatmak hareketi; birinin dikkatini çekme. İkaz, ihtar, uyarma, not. Rom. s. 1. Acţiunea de abaylatmak : Atragere de atenţie. 2. Remarcă, notă, aviz, observaţie, nota bene.
ABAYLAŞMAK (abaylaşmaq) f. Abaylamak’tan işteşlik ve karşılıklılık şekli. Birlikte abaylamak. Karşılıklı olarak, birbirini abaylamak. Rom. v. 1., 2. Formele coactivă şi de reciprocitate de la abaylamak.
ABAYLANMAK (abaylanmaq) f. Abaylamak’tan edil-gen şekil. Rom. v. Forma pasivă a verbului abaylamak.
ABAYLAMAY zf. Dikkatsizce, istemeyerek, düşünemeden. “Abaylamay bĭr söz aytıp / Ĭşĭñĭzden bĭrĭñĭznĭn katĭrĭn men kırgan bolsam, / Af etĭñĭz yarlarım.” – (Nedret ve Enver Mahmut – Bozcĭgĭt). Rom. adv. Din neatenţie; din nebăgare de seamă.
ABAYLAMAK (abaylamaq) f. Dikkat etmek, dikkatli olmak, uyanık olmak. “Közĭñnĭ aç, coytılma ey, tatar caş! / Abaylap cür! Awdarılgan car bolır.” – (Mehmet Niyazi – Sagış). Farkına varmak, anlamak, idrak etmek. “Aradan bĭr ay geşmedĭ, bĭzĭm awuşta ĭler tutar kalmadı. A, men endĭgĭ abayladım. Abayladım ama, bek keş.” – (Necp H. Fazıl – Caş Fidanlar). […]