ABES

ABES s. (Ar. abes) Abes. Var. abes.

1. Akıl ve gerçeğe aykırı, anlamsız.
2. Gereksiz, yersiz.

• Abes kaşmak – Uygunsuz düşmek, saçma görünmek, ya­kışmamak.

Rom. adj. 1. Absurd. 2. De prisos, fără rost, inutil.