ABDIRATMAK

ABDIRATMAK (abdıratmaq) ettir. f. Abdıramak hare­ketini yaptırmak.

  1. Acele ettirmek.
  2. Şaşırtmak.
  3. Korkutmak, telâşlandırmak.
    “İkmet, besbellĭ kuwetĭmnĭ denemek üşün, bĭrkaş kere sĭlkĭp menĭ bĭraz abdırata.” – (Yaşar Memedemin – Kamşı Aşuwı).
  1. Sıkıntıya düşürmek.
    “Azırlıksız kelĭp bastı, abdırattı kattı kış.” – (Osman Cudi – Saw Bolsın Şo Curtımız / Emel D.).

Rom. v. Forma factitivă de la abdıramak. 1. A grăbi, a precipita. 2. A zăpăci; a ului. 3. A speria. 4. A necăji, a obidi.