ABDIRAŞMAK

ABDIRAŞMAK (abdıraşmaq) f. Abdıramak’tan işteş fiil.

  1. Hepsi birden telâşa düşmek.
    “Ne bar şo? dep, cĭgĭtler, abdıraşıp ne soraysıñız? / Ni­yazi’yĭmĭz kettĭ de ya !” – (Şuayip Veli – Muallĭm Ni­yazi’ge / Emel M).
  1. Topluca acele davranmak.
    “Boşaltırlar macarların abdıraşıp, aşıgıp, / Aydaşırlar çala-kamçı kaytıp çölge ketkende.” – (Memet Nüzet – Köyde Ayat / Emel D.).

Rom. v. Forma coactivă de la abdıramak. 1. A se alarma. 2. A acţiona febril.