ABDIR SEBDĬR

ABDIR SEBDĬR zf. Acele acele, apar topar, saça döke.

“Kĭşke satıcınıñ nenesĭ başın köterĭp, abdır sebdĭr etĭp kelgen bo mantolı ve cılan terĭsĭnden yakası bolgan apakayga karay edĭ.” – (Okıma Kitabı – IV).

Rom.  adv. În grabă, la iuţeală.