ABDESSĬZ

ABDESSĬZ s. ve zf. Aptessiz; aptes almamış veya aptesi bozulmuş olan (olarak). Var. abdestsĭz.

“Calangayak cer basmam, abdestsĭz cürmem, / Açılsa Cennet kapısı, sensĭz kĭrmem.” – (Ali Osman Bekmambet – Çınlar / Emel M. 4 – 1938)

• Abdessĭz cerge basmamak – Aptessiz yere basmamak; dinin emirlerine sıkıca bağlı olmak.

Rom. adj. şi adv. Cu abluţiunea nefăcută.