ABAYLAMAY
ABAYLAMAY zf. Dikkatsizce, istemeyerek, düşünemeden.
“Abaylamay bĭr söz aytıp / Ĭşĭñĭzden bĭrĭñĭznĭn katĭrĭn men kırgan bolsam, / Af etĭñĭz yarlarım.” – (Nedret ve Enver Mahmut – Bozcĭgĭt).
Rom. adv. Din neatenţie; din nebăgare de seamă.
ABAYLAMAY zf. Dikkatsizce, istemeyerek, düşünemeden.
“Abaylamay bĭr söz aytıp / Ĭşĭñĭzden bĭrĭñĭznĭn katĭrĭn men kırgan bolsam, / Af etĭñĭz yarlarım.” – (Nedret ve Enver Mahmut – Bozcĭgĭt).
Rom. adv. Din neatenţie; din nebăgare de seamă.