ABADAN

ABADAN is. ve s. (Fars. abadan)  Abadan.  

1. s. Bayındır, bakımlı, gelişmiş, mamur. Eşanl. karawlı. Abadan köyler, kasabalar.
2. is. ve s. Varlıklı, zengin.
   “Abadanga baş koşıp áddĭñnĭ aşma.” – (Mustafa Baloğlu – Atasözlerĭ / Emel D.).

3. s. mec. Alımlı, gösterişli, güzel.
   “Üstündekĭ anterĭñ al ketenden / Abadansıñ, artıksıñ cümle álemden” – (Ahmet Naci Cafer Ali – Boztorgay).

4. s. mec. Sağlam karakterli.
   “Kararıñnı bĭlmedĭm, gaflet kaldım. / Valla billá, men seni abadan sandım.” –  (Boztorgay).

5. s. mec. Namlı, ünlü, büyük. Eşanl. aytuwlı.
   “Üyümüznĭñ töbesi kirametli / Soyım solbım abadan, merametlĭ.” – (Boztorgay).

• Abadan bolmak – Abadan hale gelmek.

Rom. s. şi adj. 1. Bine lucrat, prosper, înfloritor, modern. 2. Bogat, înstărit 3. fig. Frumos, prezentabil, plăcut, agreabil. 4. fig. (Om) de caracter. 5. fig. Vestit, renumit, celebru.