ABABĬL

ABABĬL is. (Ar. ebabil). Kuranda, efsanelerde ve folk­lorda adı geçen ebabil kuşu; (Peygamberin doğacağı gün­lerde, ga­galarında getirip yağdırdıkları taşlarla, Mekke’yi Yemen­lile­rin saldırısından kurtardıkları anlatılır). Var. ababi, ababil, ebabil.

“Ababĭlnĭñ awzı oynar, ziybanıñ kaşı / Sen ewelden kalgansın cıyın başı.” – (Boztorgay).

Rom. s. O pasăre legendară